این یک مونوگراف تکمیل بوده شما میتوانید با پیام گذاشتن به وتسپ ما آن را دریافت کنید
وتسپ:۰۷۹۹۱۱۸۸۳۱
مونوگراف به صورت تضمینی بوده که نیاز به تغیرات ندارد و قبلا دفاع شده است
---------------------------------------------
اوضاع طبیعی
چین از لحاظ اوضاع طبیعی با کشور هندوستان و کشور های خاور میانه اوضاع متفاوت به خود میباشد. کشور چین را میتوان به سه منطقه کاملاً مشخص تقسیم کرد که عبارت اند از :
الف : دره اود زرد یا جگله بزرگ چین
ب: چین مرکزی مرکب از مناطق کوهستانی دره پانگ شد.
پ: بخش کوهستانی جنوب:
توقیان سالانه رودزرد باعث حاصلخیز فراوان جگله بزرگ چین میگردد هم چنان خاک چین مرکزی و به واژه چین جنوبی کمتر حاصلخیز است ولی این مناطق از لحاظ منابع طبیعی مانند مس ، قلعی ، سرب و سنگهای گران قیمت بسیار غنی است . که در این مناطق وجود دارند که از مهمترین منابع معدنی این کشور به شمار میرود.
کوه های چین
2- شمال و غرب ، چین از بقیه آسیا بوسیله رشته های کوه ها جدا گشته ، از این کوهها دورود بزرگ 1-رودهانگهو(زرد) در شمال 2- یانگ تسه در جنوب جاری است . جنوب چین دشتی پهناور ، غرب کوهستانی و بیابان بوده است در دوره های رودها مخصوصاً در دره رود زرد ، تمدن چین گسترش یافت ، رود زرد بطور معمول طغیان میکند ، اما یکنفر باستان شناس ثابت کرد که سیل ها و طغیان های رود خرابی و ویرانی را همان زمان با برکت میآورد . از این رود شاخابه های فراوان برای آبیاری مناطق وسیعی جدا کردند. باین ترتیب ترقی در امر کشاورزی برای مردمان عصر نوسنگی امکان پذیر گردید. (هب تمدنهای دره های رود نگاه کنید.) روستا های معمولی عصر نوسنگی در مساحتی میان 5850 متر مربع و 21740 متر مربع قرار داشت ، ولی در دره رود زرد ، روستاهایی در مساحتی معادل 125420 متر مربع ( چیچی – پینگ ) و 200670 متر مربع ( یانگ-شائو-تسون) تاسیس گردیده بود. این روستا ها تقریباً شهرک بشمار میرفتند.
مدارک و شواهدی گواه بر تکامل کند و تدریجی اقتصاد کشاورزی در دره رود زرد در دست نیست . دانش عملی انقلاب عصر نوسنگی ، کاشتن محصولات کشاورزی و تربیت گاو باید از آسیای غربی به دره رود زرد رفته باشد. دو تمدن توسعه یافته کشاورزی از لونگ شان در شرق ، و یانگ شائو در مرکز و شمال غربی بود. آنها در حدود 2200 ق-م ظهور کردند تا اینکه بکار برندگان مفرغ دشت ها را فتح و شهر ها را در حدود 1500-1600 ق – م بنا کردند . یانگ شائو اقامت و از رفتن به مناطق لوئس Loess (خاک رس انبارو ذخیره شده در دره ها ) به سرزمین های بلند دوری و خود داری کردند، آنان ارزن و نوعی برنج کشت نمودند . مردم لانگ شام در قسمت های پائین تر و بالای تپه ها و زمین های تخت سکونت کردند و به پرورش خوک ، بز و گاو اهلی پرداختند . این تمدن کشاورزی عصر نوسنگی بسوی جنوب داخل دلتای یانگ تسه گسترش یافت.
کاملاً بطور ناگهانی تمدن پیشرفته عصر مفرغ وارد منطقه رود زرد و یا نگ تسه گشت مردمان دره های این دو متحد شدند. سلسله شانگ در حدود 1750 ق – م ظهور کرد و اداره و کنترول دره رود زرد را از قرن شانزدهم تا قرن دهم ق – م در دست داشت . نخستین تاریخ قطعی ، در تاریخ چین 1401 ق – م در اواسط دوره سلسله شانگ بوده است. ولی از مدارک باستان شناسی بر میآید که از خیلی بیشتر از این تاریخ ، تاریخ مستند شناخته و معین بوده استکه بر شهر های دیوار کشیده شده مردانی حکومت و ازبرده داری و از اسلحه مفرغی و ارایه استفاده میکردند. بطوریکه از شیوه های پیش تر عصر نوسنگی بر میآید شاهد و مدرکی برای یک دوره ابتدائی فلز کاری مفرغ در جین در دست نیست. شانگ یا آموز گارانشان ، احتمالاً داز غرب آمده بودند . اما آنان بسرعت برتری یافتند کیفیت مفرغ های شانگ هنوز به کیفیت جای دیگری نبود ، به اینحال بزودی ازین مرحله بدوره ترقی مفرغ کاری جهش کردند، هردو رمز و راز کار کوزه گران روزگار شانگ کشف شد 1- چگونه گل رس سفید (Koalin) را بکار میبردند 2- چگونه لعاب سختی را اختراع کردند. کوزه گران و مفرغ کاران شبیه حکاکان و کنده کاران عاج و استخوان در مغازه ها و کارگاه ها مصنوعات خود را میباختند و این کار گاه ها دارای تشکیلات و نظم خاصی در داخل شهر ها بودند شهر ها عادی چین مستطیل شکل بود که با مر سلسله شانگ پدید آمد اینطور بنظر میرسد که خط نویسی از علامت گذاری روی استخوان که جنبه های اسرار آمیز و پیشگوئی داشت آغاز گشته خط چینی بشکل و در مرحله پندارنگاری باقی ماند و هر گز بورت الفبائی ترقی و تکامل نیافت ( به تمدن های دره رودها و دره نیل نگاه کنید).
در سال 1122 ق – م سپاه شورشی بردگان و وحشیان چو از سرزمین بلند شنسی Shensi فرود آمده دره رودخانه زرد را فتح و تصرف کردند. شاه جدید وو Wu زمین ها ، املاک و تیول ها را میان اعضا خانواده خود تقسیم کرد. چین درین هنگام دارای سیستم اقتصادی تا اندازه ای فئودالی بود( به جامعه فیودال نگاه کنید). ولی تشکیلات بیشتر از ممالک فیودالی اروپا بسته بود و بطرف شکل گرفتن و هستی یافتن میرفت . سیستم مزرعه چاه آبی ( بوسیله آب چاه آبیاری میشود) به دیاگرام نگاه کنید. در اساس مثل تیول داری و ملک اربابی در اروپا بود. حدود 475-770 ق – م را تاریخ نویسان چینی دوره بهار و پائیز نامیدند چینی ها کج بیل ، تبر آهنی بکار میبردند. موقع و محل حقیقی کشور پایان یافت مالکیت اختصاصی زمین بوسیله اشراف و کشاورزان آغاز و شروع به پدیدار شدن کرد. قدرت چوکاهش یافت و از 479 تا 221 ق – م جنگ داخلی میان فیودالهای ایالات در گرفت . در دوره چنگهای داخلی فرهنگ و تمدن چین محدود بدره های دو رود بزرگ بود. میان کشتزارها و علفزار ها و جنگل ها جاهای دلخواهی برای چادر نشینان وجود داشت . این کوچندگان بر ناامنی مراکز تمدن های دره رود زرد میافزودند.
در پایان دوره جنگهای داخلی کنفسیوس فیلسوف Fu tsu Kun میزیست جامعه فیودالی چین شبیه سلسله مراتب و درجه بندی طبقات در فیودالیسم اروپائی بود. این امر تصادفی نیست که در یک زمان بی نظمی و اختلال افکار کنفسیوس مترقبانه و پیشرفته بوده باشد . استعمال ابزارهای آهنی گسترش یافت ، و حاصلخیز کردن خاک معمول گشت. بیل آهنی ، کندن جویبارها و کانال های حمل و نقل آبی را امکان پذیر کرد. روستا روبرونق نهاد و رفته رفته تبدیل به شهرک گردید. در آن هنگام که اشراف و سلاطین چینی سرگرم جنگهای خود بودند. جنگهای گل سرخ انگلستان ( به انگلستان زیر فرمان تئودور نگاه کنید) جریان داشت. وقایع منطقی کشور چین را باتحاد رهبری کر. و این پیشرفت ها میان سالهای 221و 207 ق – م توسط Chins صورت گرفت که ما آنرا بطور اختصاصی سلسله چینی نامیده ایم.
رود (لی) کوانگاحی زیباترین ناحیه چین و چشم اندازی زیباترین موج های بزرگ توسعه جهانگردی دارای نامیده است.
دریاهای چین
دریاهای مهم آن عبارت اند از دریا ی هوانگهو Hungho ، که از کوه های کوشن لن سرچشمه گرفته و بحر الکاهل میریزد.
دریای دیگر هانگ سه کیانگ Unag Zakiang است که باز هم از کوه های کوشن لن سرچشمه میگیرد و به اوقیانوس آرام میریزد.
دریاهای سین کیانگ Sinkiang ، میکانگ ، آمور ، ثبت یا به زبان چینی سیسانگ سرزمین مرتفعی است به وسعت حدود 1,450,000 کیلو متر مربع در اسیا مرکزی و جنوبی غربی کشور چین ثبت استانی است خود مختار به مرکزئیه شهر لهاسا و یکی از مرتفع ترین نواحی جهان محسوب میشود.
ارتفاع متوسط آن به 5,000 میرسد و بیشتر آن را کوه های کونلون و همالیا در برگرفته است.
رود تسانگپو و سند و ساتلج آن را شروپ میسازند ، طلاه و پیریت آهن ، بوراکس و نمک از منابع طبیعی آن است مردم ثبت پیرد مذهب لامائی که ناشی از دین بودائی است هستند و فرمانروائی آن دالائی لاما نام دارد. این بودائی در سده هشتم میلاد از هند وارد ثبت شد . و تا اواخر سده نزدهم به شکل سرزمین گوشه گیر و با دره های بسته و بدون ارتباط با خارج اداره میشد . در سال 1720 چینی ها در آن دست یافتند.
در مارس 1959 سورس پرداند بر ضد حکومت کمونیست چین بدست برپاشد که بوسیله چینی که به شدت سرکوب گردید. و دالائی لاما به هند گریخت و پایغن لامه به جای امر عهده دار امور تیت گردید.
دالائی لاما و دیگر رهبران تیت که در هند به سر میبردند دولت در تبعید تیت را تشکیل دادند و برای بدست آوردن استدال به مبارزه پرداختند در سالهای 1994 چین به سر بچه 5 ساله ای را به عنوان پاغچین لاما ( مقام دوم پس از دالائی لاما ) به مردم تیت معرفی نمود که مورد مخالفت دالائی لاما و دوات در تبعید فرا گرفت طی سالهای بعد اختلافات بین چین و ثیت وسعت یافت تا جایی که دالائی لاما و دیگر رهبران تیت در ردیف مخالفان دولت چین قرار گرفته اند و از خواسته های خود دست نمیکشند.
مملکت چین از طرف شمال به مغلستان از طرف شمال شرق به روسیه و کوریای شمالی از شرق به بحیره زرد از جنوب شرق به بحیره چین جنوبی و ویتنام از طرف جنوب به لاوس ، برما ، اسام ، هند ، بوتان و نیپال از طرف جنوب غرب به کشمیر ( هند )، از مغرب به افغانستان ، تاجکستان ، قرغزستان از طرف شمال غربی جمهوری قزاقستان محدود است کشور چین را میتوان به سه سر زمین به شرح ذیل تقسیم کرد
اشتراکگذاری: