این یک مونوگراف تکمیل بوده شما میتوانید با پیام گذاشتن به وتسپ ما آن را دریافت کنید
وتسپ:۰۷۹۹۱۱۸۸۳۱
مونوگراف به صورت تضمینی بوده که نیاز به تغیرات ندارد و قبلا دفاع شده است
---------------------------------------------
کلمه توریست(گردشگر) وتوریزم (گردشگری) اولین بار به صورت رسمی در سال 1937 توسط اتحادیه ملل استفاده شد ولی صنعتتوریزم بسیار قدیمیتر از آن است. در جهان امروز گردشگری به عنوان راهی جهت توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع، مورد توجه اکثرکشورها به خصوص کشورهای جهان سوم قرار گرفته است. (آژند،۱۳۷۶)
گردشگری مذهبی در زمره قدیمی ترین و پررونق ترین گردشگریهای گذشته و حال سراسر جهان قرار دارد که دشواریهای اقلیمی یا بدی آب و هوا نیز مانع آن نمیشود و قدمت آن، به قدمت خود فرهنگ دینی میرسد. در تعریفی از گردشگری مذهبی آمده:توریزم مذهبی عبارتند است از بازدید گردشگران (با تعریف ویژه جهانگردی) از اماکن مقدس نظیر زیارتگاهها؛ مقابر امامزادهها و نظایر آنها. توریست مذهبی، گردشگرانی فرهنگی هستند که برای زیارت اماکن، آثار، یادمانهای مذهبی، انجام اعمال مذهبی و دینی، ترویج و آموزش و گذران اوقات فراغت در مکانها و مراکز مذهبی جهان سفر میکنند.
گردشگری مذهبی تمامی مذاهب و ادیان را شامل میشود. گردشگران مذهبی ممکن است بارها به زیارت اماکن مقدس بروند و یک بار رفتن به این اماکن، آنها را از مراجعه مکرر منصرف نمیکند. (آژند،۱۳۷۶)
گردشگران مذهبی را میتوان به دو گروه تقسیم کرد: یکی زائران، یا کسانی که انگیزۀ آنها از مسافرت، فقط انجام امور مذهبی است، و زمان و مدت اقامت شان، تابع اوقات فراغت نیست؛ و دیگری، گردشگران مذهبی که ضمن انجام زیارت و شرکت در مراسم مذهبی از مکانهای دیگر گردشگری اعم از مذهبی و غیر زیارتی نیز دیدن میکنند و یا به عبارتی دیگر، اهداف مسافرت آنها چند منظوره با اولویت زیارت است. (مؤمنی و) در دستهبندی دیگری دو دسته مختلف از جهانگردان روبرو میشویم، دسته اول کسانی که از اماکن مقدسه در دین خود بازدید مینمایند و گروه دوم کسانی که از اماکن مقدسه سایر ادیان دیدن میکنند. (فراعی ، ۱۳۹۹)
گردشگری دینی و گردشگری مذهبی اکثر مواقع یکسان گرفته میشوند و لی با توجه به تعاریف هر کدام، میتوان گفت که گردشگری دینی بخشی از گردشگری مذهبی محسوب میشود. جهانگردی دینی ویژه کسانی است که برای مقصد، ارزش دینی و معنوی قائلند. سفر حج از مثالهای بارز این نوع جهانگردی استگردشگری مذهبی نیز انواع گوناگونی دارد: گردشگری زیارتی، گردشگری معماری اسلامی، گردشگری حلال، گردشگری طبی اسلامی، گردشگری متدبرانه.در ادامه مقاله، به بررسی مقوله گردشگری مذهبی در آیات و روایات پرداخته و سپس گردشگری مذهبی و آثار آن، همچنین عوامل موثر بر آن در غزنی و در برخی کشورهای اسلامی پرداخته خواهد شد. (انوری ، ۱۳۵۵)
امروزه برخلاف دهه 1960 میلادی که یکسره بر آثار مثبت جهانگردی تاکید میشد، از وجود آثار مثبت و منفی در توسعه جهانگردی سخن گفته میشود. گردشگری در محیطی صورت می گیرد که متشکل از انسان و ویژگیهای طبیعی است. محیط انسانی متشکل از عوامل و فرایندهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. گردشگری مذهبی به عنوان یکی از راهکارهای بسط توسعه و تبادل فرهنگی و تعامل اجتماعی میان اقوام و ملتها امروزه آثار و برکات زیادی را برای هر جامعهای میتواند داشته باشد که با برنامهریزی صحیح باید آثار مثبت آن تقویت و عواقب و از پیامدهایی منفی آن با ارائه تمهیدات و برنامهریزیهای متنوع فرهنگی و اجتماعی به صورت مداوم و مستمر جلوگیری نمود. در این بخش تلاش داریم به اختصار به آثار مهم گردشگری مذهبی بپردازیم. (انوری ، ۱۳۵۵)
آنچه امروز از آن بهعنوان گردشگری مذهبی یاد میشود، سابقهای به وسعت تاریخ ادیان الهی دارد؛ از دینداران مسیحی و یهودی گرفته که برای زیارت اماکن مذهبیشان مسافتهای زیادی را سفر میکردند، تا مسلمان صدر اسلام که هر ساله برای زیارت خانه ، سواره و پیاده، راهی مکه مکرمه میشدند، همگی بدون اینکه متوجه باشند جزو اولین گردشگران مذهبی دنیا بودهاند. این در حالی است که با توسعه دینداری بین پیروان ادیان مختلف در گذر زمان و توسعه اماکن مقدس مذهبی در سراسر جهان، زیارت این اماکن هر ساله در بین پیروان ادیان مختلف توسعه پیدا کرده و آنقدر به میزان زائران اضافه شده که بازار این سفرها به یک صنعت با میلیاردها دلار درآمد تبدیل شده است.مذاهب گوناگون و بسیاری در جهان وجود دارد ولی بر اساس تعداد جمعیت پیروان آنها، میتوان گفت 5 مذهب اصلی در جهان وجود دارد: مسیحیت، اسلام، آیین بودا، آیین هندو، یهودیت و زرتشت. (انوری ، ۱۳۵۵)
در حال حاضر 55 کشور جهان را کشورهای اسلامی تشکیل میدهند که بیشتر آنها در خاورمیانه و قاره آفریقا قرار دارند. این درحالی است که عمده کشورهای اسلامی نظیر مصر، ایران، لبنان، مالزی، تونس، اندونزی و مراکش در ردیف سرزمینهای پرجاذبه هستند و جاذبههای مورد توجه گردشگران را دارند.
سازمان جهانی گردشگری در گزارش سالانه خود از آخرین آمار و ارقام به ثبت رسیده این صنعت در سال ۲۰۱۳، کشورهای عربستان، مصر و مراکش را در رتبههای نخست در جذب گردشگر خارجی در میان کشورهای عربی منطقه معرفی کرد. تعداد کل گردشگران خارجی منطقه خاورمیانه نیز در سال ۲۰۱۲، ۵۲ میلیون نفر گزارش شد که حاکی از کاهش ۵ درصدی گردشگران به دلیل تنشها و آشوبهای منطقه است. (فراعی ، ۱۳۹۹)
ولایت غزنی به مرکزیت شهر «غزنی» یکی از سی و چهار ولایت در جنوب افغانستان است. این ولایت از شمال شرقی با ولایتهای پکتیکا، لوگر و وردک؛ از شمال و شمال غربی با ولایتهای کابل و بامیان و از طرف غرب و جنوب با ولایتهای ارزگان، و زابل همسایه است. این ولایت از لحاظ مدیریت اداری به ۱۸ ولسوالی (شهرستان) تقسیم شدهاست.از لحاظ ساختار جمعیت غزنی را میتوان یک ولایت چند قومی خواند، چون این ولایت داری ترکیب متعادلی از تمام اقوام افغانستان است: هزاره، پشتون، تاجیک و دیگر اقلیتهای همچون قزلباش و سیک (هندو) در این ولایت ساکن هستند.غزنین ولایتی مشهور در زابلستان و پایتخت غزنویان بود که در جنوب غرب پایتخت بین شاهراه عمومی کابل قندهار در حدود ۱۴۵ کیلومتری کابل پایتخت قرار دارد.[نیازمند منبع] غزنی یکی از مهمترین مراکز دین بودا در منطقه آسیای مرکزی در قرن هفتم میلادی بودهاست. باستان شناسان در خاک برداریهای خود در غزنی آثاری زیادی را نشان دهنده رسوم آداب بودایی و هندو است کشف کردهاند.غزنین در گذشته از نظر اقتصادیی اهمیت فراوان داشتهاست. این امر نه تنها به دلیل موقعیت استراتژیک و مهم تجاری آن که خراسان و غزنی را به شبه قاره هند پیوند میداد و به عنوان مرکز مهم تجاری و بارانداز کالاهای شبه قاره به خراسان، شمال و غزنی نقش خود را ایفا میکرد، بلکه خاک خوب، هوای معتدل، آب نسبتاً کافی، مردمان کوشا و زحمتکش و پیداوار متنوع و فراوان زراعتی و دامی، آن را به یک نقطه مهم و غنی تبدیل نموده بود.براساس گزارشهای تاریخی در غزنین نان و نعمت فراوان بوده،
افغانستان در مرکز راه های تجارتی و باستانی قرارگرفته است. همین شاهراه ها این ساحه را در جنوب با پاکستان ، در شمال با آسیای مرکزی، درغرب با غزنی و درشرق با چین وصل میکند. مردم تمامی این مناطق دورافتاده از افغانستان عبور میکردند، عده زیادی از آنان و مردم بومی افغانستان آبدات خیلی زیبایی را در کشور ما اعمار کردند، شماری از این آبدات درهیچ جایی از جهان نظیر ندارند. آثار و بقایای بعضی از شهرهای اولیه باستانی توسط باستان شناسان کشف گردیده اند.
اشتراکگذاری: