این یک مونوگراف تکمیل بوده که دارای پرپوزل هم میباشد شما میتوانید با پیام گذاشتن در وتسپ ما آن را دریافت کنید
وتسپ:۰۷۹۹۱۱۸۸۳۱
مونوگراف به صورت تضمینی بوده که نیاز به تغیرات ندارد و قبلا دفاع و ارایه شده است
---------------------------------------------
تشبیه به عنوان یکی از مؤثرترین آرایههای ادبی، در طول تاریخ شعر فارسی همواره جایگاه ویژهای داشته است. این آرایه، به شاعران امکان میدهد تا مفاهیم و احساسات پیچیده را با استفاده از تصاویر ملموس و قابل درک بیان کنند و به مخاطب اجازه دهند تا احساسات و تجارب شاعر را به شکلی نزدیکتر و قابل فهمتر درک نماید. در این میان، سید ابوطالب مظفری، یکی از شاعران برجسته و معاصر افغانستان، از این ظرفیت بهره فراوانی برده است و تشبیهات حسی را به عنوان ابزار بیانی خاص خود به کار گرفته است.شعر مظفری با زبانی ساده اما تأثیرگذار، در فضایی غنی از تشبیهات حسی حرکت میکند و تجربیات شاعرانهاش را به گونهای به تصویر میکشد که مخاطب میتواند بهطور مستقیم و بدون واسطه، احساسات و حالاتی همچون عشق، دلتنگی، امید، و آرامش را لمس کند. استفاده از این تشبیهات، موجب شده که اشعار او علاوه بر ارزش ادبی، جنبهای عمیق و احساسی به خود بگیرد و به مخاطب حس همدلی و نزدیکی با دنیای شاعر را منتقل کند.در این پژوهش، تلاش داریم تا به تحلیل و شناسایی تشبیهات حسی در اشعار مظفری بپردازیم و تأثیر این تشبیهات را بر مخاطب و نیز بر فضای کلی شعرهای او بررسی کنیم. به کمک این تحلیل، میتوان به درکی عمیقتر از سبک شاعرانه او دست یافت و نقش تشبیه در انتقال پیام و احساس شاعر به مخاطب را مورد بررسی قرار داد. همچنین، این پژوهش میتواند به شناخت بهتر از شیوههای هنری مظفری در خلق فضایی حسی و ملموس کمک کند و به عنوان مرجعی برای علاقهمندان به شعر و ادبیات معاصر فارسی و افغانی قرار گیرد
۱ – ۲ بیان مساله
تشبیهات حسی یکی از ابزارهای کلیدی در هنر شاعری هستند که به شاعران اجازه میدهند تا تجربیات و احساسات خود را به شیوهای قابل درک و ملموس برای مخاطب بیان کنند. در شعر فارسی، بهویژه در آثار شاعران معاصر، این نوع تشبیهات بهعنوان عاملی برای ایجاد عمق عاطفی و ارتباطی عمیقتر با مخاطب شناخته میشوند. سید ابوطالب مظفری، به عنوان یکی از شاعران برجسته افغانستان، با بهکارگیری مؤثر تشبیهات حسی در اشعار خود، دنیایی غنی از احساسات و تجربیات انسانی را به تصویر کشیده است.مسئلهای که در این پژوهش مورد بررسی قرار میگیرد، این است که چگونه تشبیهات حسی در اشعار مظفری نه تنها به زیبایی و غنای شعر او میافزایند، بلکه چه نقشی در برقراری ارتباط عاطفی با مخاطب ایفا میکنند. به عبارت دیگر، این پژوهش به دنبال درک عمیق از این مسائل میتواند به شناخت بهتر از سبک شاعری مظفری و تأثیر آن بر ادبیات معاصر فارسی کمک کند. همچنین، این پژوهش میتواند به عنوان یک منبع معتبر برای علاقهمندان به شعر و ادبیات فارسی و بهویژه اشعار مظفری مورد استفاده قرار گیرد. بدین ترتیب، تحلیل و شناسایی تشبیهات حسی در شعر مظفری میتواند دریچهای جدید به دنیای احساسی و معنوی این شاعر بگشاید و غنای ادبیات فارسی را در عرصه شعر معاصر به نمایش بگذارد.
شعر بهعنوان یکی از ارکان فرهنگی و هنری هر جامعه، نقش بسیار مهمی در انتقال احساسات، اندیشهها و نگرشهای انسانی دارد. در این میان، استفاده از ابزارهای بیانی همچون تشبیه، که یک تصویر ذهنی و حسی به خواننده میدهد، بهشدت بر تأثیرگذاری و زیبایی شعر میافزاید. سید ابوطالب مظفری یکی از شاعران برجستهای است که در آثارش از تشبیهات حسی بهطور گسترده و ماهرانه استفاده کرده است.
پژوهش در زمینه تشبیهات حسی در شعر مظفری بهویژه از آن جهت حائز اهمیت است که این نوع تشبیهات قادرند به خواننده دیدگاههای جدیدی از جهان پیرامون، احساسات و ذهنیتهای شاعر ارائه دهند. در شعر مظفری، این تشبیهات نهتنها به خلق تصاویر ادبی زیبا کمک میکنند بلکه جنبههای عاطفی و انسانی شعر را نیز برجسته میسازند.
این پژوهش بهطور خاص بر اهمیت تشبیهات حسی در شعر فارسی، بهویژه در آثار شاعران معاصر، میافزاید و زمینهای را فراهم میآورد تا بررسیهای دقیقتری در خصوص ارتباط بین شعر و احساسات انسانی انجام شود. این تحقیق همچنین میتواند درک بهتری از سبکشناسی و ویژگیهای ادبی شعر مظفری ارائه دهد و سهم مهمی در تحلیل زبانشناختی و بلاغی شعر داشته باشد.
از نظر فرهنگی، این پژوهش میتواند کمک کند تا ویژگیهای شعری که منعطف به هویت فرهنگی و ذهنیت شاعران در دورههای مختلف است، بهتر شناخته شود. این مطالعه از این نظر ضرورت دارد که تشبیهات حسی بهعنوان یکی از تکنیکهای بیانی مؤثر در شعر فارسی، تا به حال بهاندازه کافی مورد توجه قرار نگرفتهاند، بنابراین این پژوهش بهویژه در شناخت و تحلیل این گونه از تشبیهات در شعر سید ابوطالب مظفری جایگاه ویژهای دارد.
تحلیل و بررسی نقش تشبیهات حسی در شعر سید ابوطالب مظفری بهمنظور شناخت چگونگی استفاده از این ابزار بیانی در ایجاد تصاویر ذهنی، تأثیرگذاری عاطفی، و بازنمایی جهانبینی شاعر.
1. شناسایی انواع تشبیهات حسی در شعر سید ابوطالب مظفری و تحلیل ساختار و ویژگیهای آنها.
2. بررسی نقش تشبیهات حسی در ایجاد ارتباط عاطفی با خواننده و تأثیر آن بر درک و احساسات مخاطب.
تشبیهات حسی در اشعار مظفری چگونه شکل گرفته و چه عناصری را در بر میگیرند؟
2. این تشبیهات چگونه به انتقال احساسات و تجربیات شاعر کمک میکنند و بر روی حس خواننده تأثیر میگذارند؟
3. نقش تشبیهات حسی در ایجاد فضای عاطفی و معنایی در اشعار مظفری چیست؟
تشبیهات حسی در اشعار مظفری به نحوی طراحی شدهاند که بتوانند مفاهیم و احساسات پیچیده را به زبانی ساده و قابل لمس منتقل کنند و بدین ترتیب، خواننده را به درک عمیقتری از تجربههای شاعرانه نزدیک کنند.
۱ – ۷ روش تحقیق
در این تحقیق از روش تحقیق کتابخانه یی استفادهشده که شامل کتاب ها، مقاله و سایت های انترنتی میباشد.
در این پژوهش، به تحلیل و شناسایی تشبیهات حسی در اشعار سید ابوطالب مظفری پرداختهایم. هدف اصلی بررسی این تشبیهات، فهم بهتر از احساسات و دنیای درونی شاعر از طریق تصاویر ملموس و حسی بوده است. تشبیهات حسی در شعر مظفری، همچون «چشمانی چون ستاره» یا «لبخندی به لطافت گل سرخ»، به شاعر امکان میدهند که مفاهیم انتزاعی مانند عشق، دلتنگی، و آرامش را به زبانی قابل لمس بیان کند.
اشتراکگذاری: